Translated to Enlish using ChatGPT. Original Dutch version below.
Why I am afraid of the Apple Vision Pro and AR in our near future.
Right now, we’re still laughing at this technology—the price and how it looks. But how long will that last? How long until you can only pay through a pop-up pushed into your face, or until lessons are no longer projected physically?
This seems non-existent now, but we thought the same about the smartphone. When it was shown in January 2007, before I had any awareness of the world of technology, many people thought Steve Jobs was crazy. They thought a physical keyboard was essential because people were used to it and would reject anything else. But look at us today. You need a smartphone for everything.
Okay, I admit that this is a very convenient technology, but the issue with the smartphone is that it has become necessary to function in a "modernized society." For my student job, I have to accept my contract and keep an eye on the WhatsApp chat. Many businesses only accept card payments, even though cash is still legally required in Belgium. Sure, a bank card isn’t a smartphone, but how do I manage my bank account? With my smartphone... Even to use the website on my computer, I have to unlock my phone for 2FA. Many menus are only accessible via QR code, and many companies do everything they can to avoid talking to you—they just want to get your order, which you send via your phone. I could keep going with examples.
I never realized how pervasive this was until I tried using a Nokia. I noticed my smartphone was a big distraction, so I wanted to make it harder for myself to use. I found that these older phones offer a much more unique experience than simply a slightly faster black rectangle than last year's model. But I quickly realized that I still needed my smartphone, not just for QR codes but also for school. I wanted to print something at school but had to log in to the school’s website, as the computers no longer accept USB sticks. To log in, I needed 2FA on my smartphone, and there was no other option. I couldn’t send it to the print room staff and pay in cash because they weren’t allowed to accept money. You could only pay through the school’s website.
The issue I want to raise isn’t "PHONE = BAD", but I think the problem is that not using it has become so difficult and in many ways impossible, systematically—not just socially. There is so much in our society that’s no longer accessible if you don’t use a smartphone.
But this isn’t a rant about the smartphone. It’s about AR and its future. I’m afraid it will follow the same path as the smartphone. Right now, it seems absurd for people to walk around with AR glasses. Meta’s Metaverse looked extremely pathetic, but companies jumped on it so quickly because it promised them so much more profit. So how long before they find a way to force us to live in it, just as they did with the smartphone? At first, I thought this would offer some escape. All companies would migrate to AR ads, so the streets would be less crowded with "BUY THIS, BUY THAT." But from my experience with loneliness, we can’t live without everyday social contact or small talk. Smartphones have already erased much of this, with everyone instantly distracted when they have to wait 10 minutes on a bus, making themselves inaccessible by constantly listening to music, and then complaining that it’s so much harder to make friends. How extreme will this be when 90% of the people around you are not just staring at the cloud but living in it? How will you talk to someone when they can do five other things simultaneously? Right now, you can still tell someone to put their phone away because it’s still happening in reality, but if we give someone the ability to fully live in their own digital world, there will be no more social control. You won’t be able to tell someone they’re spending too much time on their screen because they’ll literally see their reality through a screen.
In my opinion, this constant striving for 'convenience' takes a lot away from us. We used to go outside to listen to new music, watch new films, or learn what was happening in the world by buying a newspaper. Now we can do all of that with one click, and the tech industry is already doing a lot to make even that click unnecessary. But it takes so much away from us. In many modernized cultures, part of civilization no longer needs to go outside, and an AR reality will only reinforce this. Especially when combined with advancements in AI and automation, which are already making humans unnecessary in many ways.
I’m not going to fall back into the rant about why streaming sucks, but I’m afraid that everything—every form of consumption—will be crammed into a virtual space. That you won’t be able to participate in a large part of society or will have far fewer opportunities in life if you decide not to stick a computer on your head or, in the distant future, implant it in your brain. Whether I like it or not, many people around me will jump on it as soon as it’s affordable and makes life a little easier than before.
I’m afraid that, as a society, we will lose our humanity—our love for others, even those we don’t know but who take the same bus regularly or walk by often. All chances to fulfill our social needs, but becoming increasingly inaccessible.
I’m afraid Wall-E predicted how we’re going to end up—trapped in a digital world where companies choose your reality.
I’m trying my best not to think in dystopian or ‘Black Mirror’ terms, but this is getting harder and harder. I still hope for the best for humanity, but I’m no longer sure I can fully believe in it...
– TRGR 30/09/2024
waarom ik bang ben voor de Apple-vision pro an AR in onze nabije toekomst.
Nu kijken we nog lachend naar deze technologie. De prijs en hoe het er uitziet. Maar hoe lang gaat dat duren? Hoe lang nog voor dat je alleen maar kan betalen met een popup die in je gezicht wordt geduwd of voor dat de lessen niet meer fysiek worden geprojecteerd.
Nu lijkt dit nog onbestaand, maar dat dachten we ook met de smartphone. Toen deze getoond werd in Januari 2007, voor ik iets van besef van de wereld van technologie had, dachten veel mensen dat Steve Jobs gek was. Ze dachten dat een fysiek toetsenbord noodzakelijk was omdat mensen dat gewoon waren en een afkeer zouden hebben. Maar kijk naar ons vandaag. Je hebt een gsm nodig voor alles.
Oké, ik zie in dat dit een heel handige technologie is, maar lijk probleem met de smartphone is dat het noodzakelijk is geworden voor aan de 'gemoderniseerde samenleving' mee te kunnen draaien. Voor mijn studenten job moet ik mijn contract accepteren en de whatsapp chat in de gaten houden. Veel zaken die alleen maar bankontact aanvaarden en geen cash meer, ookal is dit in België verplicht gemaakt. Een bankkaart is natuurlijk geen gsm maar hoe moet ik mijn bank account beheeren? Met mijn gsm... Want zelfs voor de website te gebruiken op mijn computer moet ik mijn gsm opendoen voor 2FA te gebruiken. Veel menus dat je alleen maar met de QR-code kan zien en veel bedrijven die er alles aan doen om niet met jou te moeten praten maar gewoon jou bestelling te kunnen krijgen die je via de gsm verstuurd hebt. Ik zou kunnen verder blijven gaan met voorbeelden.
Ik had nooit door hoe hard dit was tot ik een Nokia probeerde te gebruiken. Ik merkte dat mijn gsm mij heel veel afleiding gaf, dus wou dit minder makkelijk voor mijzelf maken, en ik vind dat deze een veel uniekere ervaring aanbieden dan een iets sneller zwart vierkant dan die van vorig jaar. Maar kwam er snel achter dat ik mijn smartphone sowieso bij moest hebben, niet alleen voor QR-codes, maar ook voor school. Ik wou iets printen op school maar moest mij hiervoor inloggen op ons site van school, want de pc's accepteren geen USB sticks meer. Maar, voor mij in te loggen moest ik de 2FA gebruiken op mijn gsm en er was geen enkel andere mogelijkheid. Ik kon het niet doorsturen naar de mensen van het printlokaal en in cash betalen, want zij mochten geen geld meer ontvangen. Je kan alleen maar betalen via de site van school...
Het probleem dat ik hiermee wil aanhalen is niet die van "PHONE = BAD" maar volgens mij zit het probleem hem in het feit dat het niet gebruiken ervan zo moeilijk en op veel manieren onmogelijk is gemaakt op systematisch vlak, niet alleen meer op sociaal vlak. Er is zo veel in onze samenleving dat niet meer tot jouw beschikking is als je geen gebruik maakt van een smartphone.
Maar dit is geen rant over de smartphone, maar één over de AR en de toekomst ervan. Ik ben bang dat deze dezelfde weg gaat uitgaan als de smartphone. Nu lijkt het nog absurd dat mensen met een AR-bril zouden rondlopen. Meta's Metaverse zag er extreem zielig uit maar bedrijven waren er enorm snel opgesprongen omdat het hen zo veel meer winst gaat maken. Dus hoe lang voor ze een manier vinden voor ons te verplichten om hier in te leven net zoals dat er met de smartphone is gebeurd? Eerst dacht ik dat dit voor een ontsnapping ging zorgen. Alle bedrijven gingen migreren naar AR-advertenties waardoor de straten minder volgepropt gaan worden met "KOOP DIT,KOOP DAT", maar uit ervaring mijn ervaring rond eenzaam kunnen we niet zonder het alledaagse sociaal contact of smal talk. De gsm heeft deze al heel veel weggewerkt doordat iedereen instant afleiding heeft als die 10 minuten op een bus moet wachten, iedereen zichzelf zo ontoegankelijk maakt door constant naar muziek te luisteren en dan klagen dat vrienden maken zo veel moeiljker is. Maar hoe extreem gaat dit zijn als 90% van de mensen rond jou niet alleen naar een cloud staart, maar in een cloud leeft. Hoe ga jij nog tegen iemand kunnen praten als ze ondertussen 5 andere dingen kunnen doen. Nu kan je nog tegen iemand zeggen dat die zijn gsm moet wegsteken doordat dit nog in d realiteit gebeurd, maar als we iemand de kans geven om volledig in zijn eigen digitale wereldje te leven is er geen sociale controle meer op. Je gaat niet meer kunnen zeggen dat iemand te veel op zijn scherm kijkt want die ziet zijn letterlijke realiteit door een scherm.
Dit constant streven naar 'convenience' haalt volgens mij heel veel weg van ons. Vroeger moesten we naar buiten gaan voor nieuwe muziek te luisteren, nieuwe films te kijken op te weten wat er in de wereld gebeurd door een krant te gaan kopen. Maar nu kunnen we dat allemaal in 1 klik doen, en de tech industrie is er nu al veel aan aan het doen voor die klik zelfs al niet meer te hoeven doen. Maar dit haalt veel weg van ons. In veel gemoderniseerde culturen is er al een deel van de beschaving die nooit meer buiten hoeft te komen, en een AR realiteit gaat dit alleen maar versterken. Zeker als deze samenkomt met vorderingen van AI en automatisatie, wat de mens op veel manieren al overbodig aan het maken is.
Ik ga niet terug in de rant vallen waarom streamen suckt maar ik ben bang dat alles, elke vorm van consumptie in een virtuele plaats gepropt gaat worden. Dat je niet meer gaat kunnen deelnemen aan een groot deel van de samenleving of veel minder mogelijkheden gaat hebben doorheen je leven als je beslist voor geen computer aan de hoofd te plakken, of in de verdere toekomst, in je brein te steken. Of ik het nu wil of niet, velen in mijn omgeving gaan er op springen vanaf het betaalbaar is en je leven een beetje makkelijker maakt dan ervoor.
Ik ben bang dat we als samenleving ons 'mens zijn' gaan verliezen. Onze liefde voor ons naasten, zelfs die dat we niet kennen maar, regelmatig dezelfde bus nemen of regelmatig voorbij wandelen. Allemaal kansen voor onze sociale nood te voldoen maar constant ontoegankelijker maken.
Ik ben bang dat Wall-e voorspelt had hoe wij gaan worden. Opgesloten een een digitale wereld waar bedrijven jouw realiteit kiezen.
Ik doe mijn best voor niet de dystopisch of 'Black Mirror' te denken maar dit wordt vaak moeilijker en moeilijker. Ik hoop nog steeds op het beste voor de mens, maar weet niet meer zeker of ik er 100% in kan geloven...
– TRGR 30/09/2024